همسر شهید شاه آبادی گفت: از خدا فقط کمک می خواستم. بچه هایم یک بار مرا گریان ندیدند. در واقع نگذاشتم که گریه مرا ببینند. زیرا نمی خواستم فرزندانم صدمه بخورند. هر مطلبی داشتم به خدا می گفتم.